“Ek het jou seun. Moenie die polisie bel nie. As julle alles doen wat ek sê, sal ek hom nie seermaak nie. Ek sal weer bel.”
Adjudant Enzo Ariefdien verkies moorde. Dooie slagoffers. Hy wil nie ’n vermiste lewe in sy hande vashou nie, nog minder ’n kind s’n. Dit is egter presies wat hy kry; dit is boonop ’n ontvoering vir ’n losprys, ’n hoë-profielsaak, dus. Die desperate Amerikaanse ouers is aan die een kant en die ambisieuse kaptein druk Lubambo aan die ander kant. Almal wil resultate hê.
Intussen trek die onderhandelingspan by die gesin se huis in Llandudno in, adjudant Karla Blanckenberg is in die rol van primêre onderhandelaar. Uitgelewer aan die ontvoerders se skedule om kontak te maak – en te verbreek – kan sy net wag.
Die roman fokus op twee bene: die naspeur van leidrade, getuies en verdagtes, deur die oë van adjudant Enzo Ariefdien van die Ernstige Geweldsmisdaadeenheid, en die onderhandelings met die ontvoerders deur adjudant Karla Blanckenberg van die Gyselaaronderhandelingseenheid.
Kort voor lank staar elkeen van die rolspelers ’n keiharde waarheid in die oë: dat ryk kinders altyd voorkeurbehandeling kry wanneer hulle wegraak. Die einde sal jou in die maag skop.
Soos met sy vorige romans het Martin Steyn met die mense gaan praat wat regtig sulke sake ondersoek, insluitend speurders en onderhandelaars. Hy het geloop waar sy karakters loop, van Houtbaai en Imizamo Yethu tot Mitchells Plain. Dit gee die verhaal ’n grinterige realisme.
Steyn se eerste roman is onlangs aanvaar vir publikasie in Turkye. Hou hierdie man dop, en lees hom!
